Rozdział III

3."Rozmowa po wypadku"

Kiedy weszliśmy do gabinetu zauważyłem leżącą na biurku kartę Majki,usiadłem.

-Co z nią?-zacząłem nerwowo.

-Pana dziewczyna na razie śpi.Jej stan jest dobry,miała ogromne szczęście.Pani Maja ma wybity lewy nadgarstek,założyliśmy na czole kilka szwów.Z dzieckiem wszystko w porządku.Czekamy na ostatnie wyniki badań.-opisał sytuację lekarz.

-Już myślałem że je stracę.-trochę się uspokoiłem.

-Proszę się nie martwić.Myślę że za kilka dni będzie Pan mógł ją zabrać do domu.A właśnie.Jeszcze jedno.Czy Pani Maja ma tu jakąś bliższa rodzinę?

-Nie,rodzice mieszkają we Wrocławiu.A czy mogę ją zobaczyć?-odpowiedziałem.

-Oczywiście,ale proszę pamiętać że potrzebuje teraz dużo odpoczynku i spokoju.Proszę za mną.

Lekarz otworzył przede mną drzwi i odszedł.

Moja ukochana....miała posiniaczoną twarz,rękę owiniętą bandażem.Pół czoła zaklejone gazą.Usiadłem na boku łóżka i złapałem jej dłoń.Nagle zaczęła się budzić.

-Michał?Gdzie ja jestem?Co się stało?-zdenerwowała się.

-W szpitalu,miałaś wypadek.Już wszystko dobrze.

-A co z dzieckiem?

-Wszystko OK.-odpowiedziałem ze łzami w oczach,byłem szczęśliwy.Popatrzyła na mnie i przez dłuższą chwilę nic nie mówiła.

-Kochanie coś nie tak?-zapytałem.

-Srebrne auto,bez dachu,za kierownicą blondynka.Jechała ciągle za mną i nagle....zajechała mi drogę.Nie wiedziałam co zrobić.-przypominała sobie patrząc w ścianę,łzy ciekły jej po zadrapanych policzkach.

-Olka?Boże,jak ona mogła to zrobić?!-wstałem,podszedłem do okna.

-Michał,teraz to nie ważne.Nie mamy stu procentowej pewności.Porozmawiamy o tym później.

-Dobrze.Odpoczywaj.-pocałowałem ją w czoło.

Nagle weszła moja mama...Odłączyłem się od rzeczywistości...

Byłem słabym aktorem,Majka wiedziała,że myślałem o tym co się stało.Jak ona mogła.Chciała żebym stracił dwie najważniejsze osoby mojego życia....Osoby o których myślę w każdej sekundzie swojego życia,moich skarbach...